2. Base of knowledge
Aleksandra Atłowska · 03.05.2019

Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach

infrastrukturalne wymaga uzyskania zgód oraz decyzji szeregu organów działających w imieniu i dla dobra szeroko rozumianego społeczeństwa. Jednym z trudniejszych etapów realizowanych projektów jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Dlaczego? Postaramy się odpowiedzieć na to pytanie poniższym artykułem.

 (DŚU) jest pierwszą, jaką należy uzyskać dla wielu przedsięwzięć określanych mianem „mogących znacząco oddziaływać na środowisko”. Można powiedzieć, że DŚU daje zielone światło dla uzyskania decyzji następczych, takich jak np. pozwolenie na budowę czy decyzja o ustaleniu lokalizacji strategicznej inwestycji w zakresie sieci przesyłowych. Jest więc ważnym krokiem prowadzącym do zrealizowania zadania.

Historia

Konieczność uzyskiwania DŚU wprowadzono w Polsce zmianą ustawy Prawo Ochrony Środowiska z dnia 18 sierpnia 2005 r., jako następstwo wdrożenia dyrektyw Wspólnot Europejskich. Ale warto wiedzieć, że historia ocen oddziaływania na środowisko ma swoje źródło w Stanach Zjednoczonych już w latach 60. XX wieku, kiedy to tamtejszy Kongres uchwalił ustawę o narodowej polityce ochrony środowiska zauważając, że dynamicznie rozwijający się przemysł prowadzi do degradacji środowiska. Powstał wtedy obowiązek sporządzania dokumentu o wpływie (negatywnym) zamierzeń władz federalnych na środowisko z równoczesnym zaproponowaniem i oceną rozwiązań alternatywnych[1].

Prawo europejskie i polskie

Może duże rozdrobnienie obszaru Europy było powodem, że społeczeństwo tego kontynentu - dopiero jako ogólnoeuropejska wspólnota - zareagowało na globalny problem pogarszania się stanu środowiska tworząc dyrektywy[2], których transpozycja do prawa poszczególnych krajów jest obligatoryjna. W Polsce kwestie związane z oceną oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko i samą decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach reguluje ustawa, zwana często ustawą ocenową lub ustawą ooś[3]. Ustawa ta, od dnia wejścia w życie w 2008 roku, była zmieniana już kilkadziesiąt razy bądź to na skutek konieczności właściwego i pełnego wdrożenia unijnych przepisów, bądź celem udoskonalania opisanych procedur i eliminowania nie do końca jasnych zapisów lub też z powodu konieczności dostosowania do innych zmian prawa, np. wejścia w życie tzw. specustaw dotyczących dróg czy linii elektroenergetycznych.

W większości przypadków o wydanie DŚU należy zawnioskować do wójta, burmistrza, prezydenta, a w szczególnych przypadkach - wskazanych w ustawie ooś - do innych organów, np. regionalnego dyrektora ochrony środowiska.

  1. Elżbieta Wojtanowicz, Decyzje środowiskowe w praktyce ochrony środowiska. ꜛ
  2. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz. Urz. UE. L 2012 Nr 26, str. 1) oraz Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/42/WE z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko (Dz. Urz. UE L 2001 Nr 197, str. 30) ꜛ
  3. Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2018 r. poz. 2081) ꜛ

strona 2 / 2

Procedura. Jak ją przejść pomyślnie?

Przejście procedury oceny oddziaływania na środowisko i uzyskanie samej decyzji środowiskowej uważane jest za jeden z najtrudniejszych etapów każdej inwestycji i w dalszym ciągu proces ten przysparza inwestorom wielu kłopotów. Wymaga przede wszystkim właściwego zakwalifikowania przedsięwzięcia do grupy mogących znacząco lub potencjalnie oddziaływać na środowisko[1]. Od tego zależy dalsza ścieżka uzyskania ostatecznej decyzji pozwalającej na zaprojektowanie inwestycji w zgodzie z nałożonymi w niej warunkami. Występując o DŚU należy pamiętać, że jest ona wiążąca dla organów właściwych do wydania kolejnych decyzji pozwalających na realizację zamierzenia.

Do uzyskania decyzji potrzebne jest staranne zaplanowanie inwestycji, a więc rzetelna i przemyślana koncepcja oraz czas na przygotowanie stosownych dokumentów i zwykle długotrwałą procedurę. Dokumenty stanowiące materiał dowodowy, takie jak Karta Informacyjna Przedsięwzięcia czy Raport o oddziaływaniu na środowisko, podlegają ocenie przez specjalistów z różnych dziedzin w organie wydającym DŚU, są też opiniowane i uzgadniane w innych instytucjach (Inspekcja Sanitarna, Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie). Jeśli zamierzenie leży na terenie jurysdykcji większej ilości organów niż jeden, wymagana jest współpraca między nimi. Materiał zebrany w toku postępowania oceny środowiskowej podlega poddaniu ocenie społeczeństwa przez okres co najmniej 30 dni w ramach etapu zwanego udziałem społeczeństwa. W tym czasie zainteresowani mieszkańcy mogą wnieść swoje uwagi do udostępnionej dokumentacji sprawy lub samej inwestycji. Organ wydający decyzję będzie musiał się do nich odnieść w treści decyzji. Wskazany powyżej przebieg postępowania wymaga odpowiedniej ilości czasu, wyróżniając tę procedurę spośród innych, ale należy mieć na względzie również obowiązki wynikające z Kodeksu Postępowania Administracyjnego, z zachowaniem terminów w nim określonych. Dlatego inwestorzy, działający w różnych obszarach gospodarki, coraz częściej korzystają z usług firm specjalizujących się nie tylko w wykonywaniu raportu o oddziaływaniu na środowisko, ale i przejmujących pieczę nad całym postępowaniem zmierzającym do otrzymania decyzji środowiskowej. Takie podejście uzasadniają też częste zmiany prawa, wymagające bieżącego monitoringu i aktualizowania sposobu postępowania.

Najprostszą drogą do uzyskania decyzji jest więc połączenie wiedzy specjalistycznej ze znajomością przepisów prawnych oraz praktyk i wymagań organów wydających te decyzje.

Podsumowanie

Odpowiedzią na zadane na początku artykułu pytanie, dlaczego jednym z trudniejszych etapów realizowanych projektów jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest przede wszystkim to, że wymaga:

  • posiadania wielu szczegółowych informacji o samym przedsięwzięciu na początkowym etapie jego planowania,
  • przygotowania rzetelnego, kompletnego i często obszernego opracowania: karty informacyjnej przedsięwzięcia lub/i raportu o oddziaływaniu na środowisko,
  • umiejętności przewidywania skutków zaplanowanych działań, dokonania oceny ich wpływu na środowisko, a w przypadku negatywnych, znajomości i zaproponowania stosownych środków eliminujących, łagodzących czy kompensujących straty w środowisku,
  • udziału, na etapie przygotowania i weryfikowania przez organy administracyjne, wielu specjalistów z różnych dziedzin (ochrona wód, powietrza, powierzchni ziemi, przyrody, hałas i in.),
  • przeprowadzenia skomplikowanej i zwykle długotrwałej procedury.

 

Pamiętać należy, że im więcej wysiłku i czasu poświęcą inwestorzy na przygotowanie dobrego wniosku (wraz z załącznikami), tym łatwiej będzie przejść tok uzyskiwania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Warto też uzbroić się w cierpliwość w czasie prowadzenia postępowania, które - głównie ze względu na ilość podmiotów i osób biorących w niej udział - trwa często dłużej, niż oczekuje tego inwestor.

  1. Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko z dnia 9 listopada 2010 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 71) ꜛ
poprzednia
strona następna
strona
go to top ↑

navigation

links